علم شناسایی ،مطالعه توزیع و عوامل تعیین کننده بیماریها ارتباط بین عدم فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی ضعیف به عنوان عوامل خطر برای میزان بروز وشیوع بیماریها،همچنین رابطه افزایش فعالیت بدنی و کاهش خطر مرگ و میرهای ناشی از بیماریهای قلبی عروقی،دیابت نوع 2،فشار خون و سرطان را نشان داده است.
محققان فعالیت بدنی را در حفظ و تقویت سلامت روحی و جسمی مورد توجه خاص قرار داده اند ،وكم تحركی را به عنوان یک عامل خطردر شیوع بالای بیماریهای مزمن دانسته اند.
انجمن قلب آمریکا عدم فعالیت بدنی را به عنوان عامل اصلی ولی قابل اصلاح برای بیماریهای قلبی_ریوی مطرح می کند. بیشترین مطالعات بیماریهای مرتبط با فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی و بیماریهای عروق کرونری قلب است،زیرا تا حد زیادی بیماری عروق کرونری قلب دلیل مرگ در بسیاری از کشورهای توسعه یافته است.
مطالعات ومداخلات پژوهشی نشان داده است.با حداقل 30 دقیقه فعالیت هوازی با شدت ملایم هر هفته 5 روز یا 20 دقیقه فعالیت شدید 3 روز در هفته خطر بیماریهای قلبی_عروقی 8% کاهش یافته است و مردانی كه فعالیت بدنی بیشتری داشته اند27% کمتردر مقایسه با مردانی که فعالیت بدنی كمتری داشته انددر معرض خطر مرگ و میر بودند.
از طرفی مطالعه ای كه در كشور سوئد طی 6سال در زمینه تحرك بدنی بر روی زنان انجام شد نشان داد زنانی كه فعالیت بدنی كمتری داشتند،در مقایسه با زنانی که به طور مداوم در طول همان دوره ی زمانی از فعالیت بدنی مناسب برخوردار بوده اند تقریبا 2 برابر بیشتر در معرض خطر مرگ قرار گرفته اند.
دو مطالعه نشان داد كه خطرسرطان سینه در زنانی که اوقات فراغتشان را بی تحرک بوده اند در مقایسه با زنانی که فعالیت آرام یا منظم داشتند به ترتیب 0.93 و 0.63 بار بیشتربوده است. یکی از مکانیسم های قابل قبول که به وسیله آن فعالیت بدنی ممکن است بركاهش خطر سرطان سینه اثر بگذارد شامل :تغییر و دگر گونی در چرخه ی قاعدگی،افزایش و بهبود هورمونهای جنسی،افزایش و تقویت عملکرد ایمنی،تعادل انرژی بهتر و تغییرات در انسولین و فاکتورهای رشدی شبه انسولینی می باشد.
خطر افزایش فشار خون در مردانی که در هفته کمتر از 2000کیلو کالری براثر تحرك بدنی مصرف می كنند 1.3 برابر بیشتر از مردانی است که بیشتر از 2000کیلو کالری در هفته مصرف می كنند.
هماگونه كه ذكر شد كم تحركی یكی از عوامل خطر زای بیماری دیابت نوع دوم می باشد لذادر میان عوامل خطر زای دیابت نوع 2 كه شامل: سن زیاد،چاقی،سابقه خانوادگی دیابت،سابقه دیابت حاملگی،عدم فعالیت بدنی،ارث و نژاد می باشد، فعلیت بدنی وچاقی قابل اصلاح هستند.
آگاهی ازعوامل خطر زای بیماری ممکن است با عادات فعالیت بدنی بهتر شناخته شوند.
بار دیگر خاطر نشان می شود كه افزایش فعالیت بدنی و آمادگی جسمانی به طور معکوس با خطر مرگ و میر نابهنگام و زود رس و بسیاری از بیماریهای مزمن شامل : بیناریهای عروق کرونری قلب، پرفشاری خون،دیابت نوع 2،و بسیاری از سرطانها مخصوصا سرطان سینه و کولون در ارتبا ط هستند
بیشترین توصیه ها و راهنمائیهابرای پیشگیری اولیه در بیماریهای قلبی_عروقی و سکته از طرف انجمن قلب آمریکا بر اختصاص دادن فعالیت بدنی منظم به عنوان یک جزء لازم در حفظ سبک زندگی سالم ، به عنوان یکی از اساسی ترین پیشگیریها از پیش
گیریهای سه گانه تاکید می کند.
امید است افراد با افزایش فعالیت بدنی ، خطر بیماریهای مزمن یا مرگ و میر زود رس را كاهش دهند ،این اقدام برای بسیاری از بیماریهای شایع به اثبات رسیده است.
http://iec.behdasht.gov.ir/index.aspx?siteid=143&pageid=28522
زندگی سالم حتی اگر از میانسالی شروع شود، ظرف چند سال میتواند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و مرگ زودهنگام را کاهش دهد.
یک تحقیق نشان داد زندگی سالم حتی اگر از میانسالی شروع شود، ظرف چند سال میتواند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و مرگ زودهنگام را کاهش دهد.
افراد میانسالی که خوردن پنج بار یا بیشتر میوه و سبزی در روز، ورزش به میزان حداقل ۲/۵ساعت در هفته، پایین نگاه داشتن وزن و سیگار نکشیدن را شروع کنند، ظرف چهار سال پس از شروع این برنامه زندگی، خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را ۳۵درصد و خطر مرگ خود را ۴۰درصد کاهش میدهند.
دکتر “دانا کینگ” در دانشگاه پزشکی کارولینای جنوبی که راهنمای این طرح پژوهشی بوده است، گفت افرادی که یک روش زندگی سالم را برمیگزینند، ظرف چهار سال به کسانی میرسند که از ابتدا به همین شیوه زندگی کردهاند.
البته وی اضافه کرد که این بدان معنا نیست که مردم برای شروع زندگی سالم و درست، باید تا چهل، پنجاه سالگی صبر کنند. مساله این است که میانسالان باید بدانند اگر تاکنون زندگی سالمی نداشتهاند، دیر نشده است و با تصحیح روش زندگی میتوانند به سرعت نتیجه بگیرند.
کینگ و گروه محققانش در نظر داشتند ببینند کسانی که دیر به فکر خوردن میوه و سبزی زیاد و راه پیمایی روزانه به مدت ۳۰دقیقه میافتند، میتوانند از این کار نتیجه بگیرند یا نه.
این پژوهشگران در مقالهای که در مجله پزشکی آمریکا به چاپ رسید، گفتند در اواخر دهه ۱۹۸۰که این تحقیق در مورد حدود ۱۶هزار آمریکایی ۴۵ تا ۶۴ساله انجام شد، فقط ۸/۵درصد از این افراد هر چهار نکته مورد نظر آنها در مورد زندگی سالم را رعایت میکردند.
پس از شروع این مطالعه، ۸/۴درصد میانسالان مورد تحقیق، رعایت چهار اصل زندگی سالم را آغاز کردند.
۹۸۰نفری که شیوه زندگیشان را تغییر دادند، به فکر مصرف زیاد میوه وسبزیجات افتادند اما کاستن وزن و رساندن آن به وزن مطلوب، کمترین محبوبیت را بین آنان داشت.
اما این تحقیق نشان داد زمانی که افراد هر چهار اصل سلامتی را رعایت کردند، موارد ابتلای آنان به بیماری قلبی و مرگ به هر دلیل، به شدت کاهش پیدا کرد.
اما لازمه رسیدن به این نتیجه، رعایت هر چهار اصل زندگی سالم بود به صورتی که رعایت تنها سه اصل، فایده قلبی به دنبال نداشت و از خطر مرگ نیز به میزان کمتری کاسته شد.
با اینهمه، دکتر نیکلاس دیویس از کالج پزشکی آلبرت اینشتین گفت شیوههای زندگی سالم هرچه بیشتر باشد، بهتراست.
این گروه تحقیقاتی، سن، جنسیت، نژاد و دیگر عوامل خطر بیماری قلبیعروقی را مدنظر قرار دادند اما آنانی که سبک زندگیشان را تغییر دادند برخی عادات دیگرشان را نیز عوض کردند از جمله کمتر کردن مصرف نمک و یا افزایش مصرف کلسیم که در بهبود وضعیت سلامتیشان موثر بود.
این مطالعه نشان داد به ویژه در مردان، سیاهپوستان، افرادی با تحصیلات کمتر و درآمد پایین تر و افرادی که دچار فشارخون بالا یا دیابت هستند، احتمال رعایت دستورالعملهای مربوط به سلامتی چه در جوانی و چه در میانسالی، کمتر است.
http://iec.behdasht.gov.ir/index.aspx?siteid=143&siteid=143&pageid=27646